#006. Πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι θα ελεγχθούμε!...

Έμαθα σήμερα για την υπέροχη ιδέα του Υπουργείου Οικονομικών να ελεγχθούν φορολογικά όσοι έχουν κλείσει τα βιβλία τους με τη διαδικασία της περαίωσης, αυτοπεραίωσης, αυτοελέγχου και το κακό συναπάντημα.

Όχι ότι δεν το περίμενα στη χώρα που ζούμε να συμβεί κάτι τέτοιο αλλά για ακόμη μία φορά το κράτος βάζει τα χέρια του και βγάζει [οικονομικά] τα μάτια του [βλ. και πιο παλιά περί προληπτικών εξετάσεων].

Να πούμε για όσους δεν γνωρίζουν τι είναι αυτά τα ωραία πράγματα: Κάθε φορά που το κράτος μας ξεμένει από μετρητό [ή θέλει μετρητά για πολλούς (πάρα πολλούς) και διάφορους λόγους] βγάζει ένα νόμο βάσει του οποίου όσοι δεν έχουν ελεγχθεί φορολογικά για κάποιες χρονιές πληρώνουν ένα ποσό που καθορίζεται με τύπους, φόρμουλες ή απλά αλχημείες και κλείνουν τα βιβλία. Δηλαδή είναι καθαροί για τα συγκεκριμένα χρόνια με την εφορία. Αυτή η πληρωμή γίνεται σε κάποιες δόσεις και όσο τρέχουν οι δόσεις μπορεί να έρθει ο έφορας και να στην μπουμπουνίσει. Μόλις ξοφλήσεις, όλα καλά και ας μην κρατούσες και καθόλου βιβλία και ας είχες κατακλέψει και όλο τον κόσμο.

Η μόνη λογική για το κράτος πίσω από κάτι τέτοιο είναι η εξής: έχω ένα κάρο ελεύθερους επαγγελματίες και επιχειρήσεις οι οποίες στην πάροδο των χρόνων με έχουν κατακλέψει. Για να πιάσω τις παραβάσεις τους πρέπει να στείλω δέκα στρατούς ελεγκτών στο δρόμο και αντί να τα μαζέψω εγώ θα τα βάλουν στην τσέπη τους οι ελεγκτές. Οπότε βάζω τους φορολογούμενους να μου δώσουν ένα κομμάτι από τα κλεμμένα με συνοπτικές διαδικασίες και είμαστε όλοι χαρούμενοι [κάτι παρόμοιο δηλαδή με την υποτίμηση της δραχμής πριν μπει η Ελλάδα στο EuroX].

Όσο και αν διαφωνώ με το να βγαίνει λάδι ο κάθε φοροκλέφτης και να νομιμοποιούνται οι αμαρτίες του ενώ ταυτόχρονα αυτός που ήταν συνεπής με τις φορολογικές του υποχρεώσεις πληρώνει ή κερατιάτικα χαράτσια ή πιο πολλά σε κανονικούς φόρους, δεν μπορώ να το αγνοήσω ως γεγονός. Αρκετοί μάλιστα μπήκαν σε αυτή τη διαδικασία αλλά όχι τόσοι πολλοί όσοι θα ήθελε ο εκάστοτε υπουργός [γιατί πρόκειται για διαχρονική πρακτική].

Έλα όμως που σήμερα μαθαίνουμε ότι οι ελεγκτές θα πάρουν τους δρόμους για να ελέγξουν ό,τι έκλεισε με αυτές τις ρυθμίσεις!!! Δηλαδή και πλήρωσες το χαράτσι ήσουν δεν ήσουν εντάξει με την εφορία για να ξεμπερδεύεις και έρχονται μετά από λίγα χρόνια και σου λένε μια ωραία μέρα ότι δεν ξεμπέρδεψες αλλά...

θα ελεγχθείς!!!!

Και απορώ: δηλαδή βρήκαν οι ρημαδοπολιτικοί μας έναν [θεόστραβο] τρόπο να μαζεύουν κάποια από τα χρήματα που θα έπρεπε να είχαν βρει τρόπους να μαζεύουν υπό ομαλές συνθήκες και έρχονται και τον αναιρούν? Γιατί, αν τελικά αυτό το μέτρο ισχύσει, την επόμενη φορά που θα έρθει κάποιο μέτρο αυτο-περαίωσης/ελέγχου/κάθαρσης/λύτρωσης ποιος θα πληρώσει? Ε? Ποιος?

Κανείς.

Και καλά, θα μου πείτε πως όσοι είναι συνεπείς θα πρέπει να χαίρονται γιατί προτιμάνε έναν έλεγχο με κάποια ψευτοπρόστιμα από ένα αυθαίρετο χαράτσι.

Αλλά οι ασυνεπείς? Βρέθηκε ένας τρόπος να πληρώσουν κάτιτις και τώρα ξάναμανά θα μένουν ανέλεγκτοι [γιατί σιγά μην ελέγξει κανείς όλους αυτούς - ακόμη και στις Η.Π.Α. ελέγχεται μόλις πάνω από το 1% των υποθέσεων] και όταν ακόμη τους γίνει έλεγχος θα κεράσουν έναν "καφέ" τον ελεγκτή και θα καθαρίσουν. Το κράτος μηδέν εις το πηλίκον.

Τι να πρωτοθαυμάσω? Την ευφυία? Τη συνέπεια?

Μπα, απλά για άλλη μια φορά θα χαρώ που δεν είμαι επιχειρηματίας και θα λυπηθώ συνάμα που κάτι τέτοια βλέπω διαρκώς και δεν τολμώ να γίνω...